Βουρλούμης, Π., (2013), “Για ένα νέο σύστημα ασφάλισης”, The Athens Review of Books (Αθηναϊκή Επιθεώρηση του Βιβλίου), 06 Δεκεμβρίου.
Σχεδόν δεν περνά μέρα που ανοίγοντας τις εφημερίδες να μην διαβάσουμε ειδήσεις σχετικές με το Ασφαλιστικό ή κάποιο από τα Ταμεία και Οργανισμούς που το απαρτίζουν. Κατά κανόνα οι ειδήσεις αφορούν περικοπές σε συντάξεις, προτάσεις για αύξηση ορίων ηλικίας, αδυναμία καταβολής συντάξεων και άλλων παροχών, ή επίσημες διαβεβαιώσεις ότι θα καταβληθούν οπωσδήποτε. Επίσης άσπρες και μαύρες τρύπες, δανεισμούς μεταξύ φορέων, κυνήγι εισφοροδιαφυγής, αποκάλυψη διαχειριστικών σκανδάλων και άλλα παρόμοια. Τα 2,7 εκατομμύρια άνθρωποι που έχουν συνταξιοδοτηθεί δεν χρειάζεται να διαβάζουν τις εφημερίδες για να πληροφορούνται ότι το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΣΚΑ) αντιμετωπίζει προβλήματα. Το εισπράττουν άμεσα με αλλεπάλληλες μειώσεις και καθυστερήσεις καταβολών συντάξεων και παροχών. Εκείνοι πάλι που περιμένουν να συνταξιοδοτηθούν βρίσκονται σε συνεχή αγωνία. Δεν ξέρουν πόσα χρόνια ακόμη θα χρειαστεί να δουλεύουν, τι θα πάρουν τελικά, αν θα πάρουν κάτι και πότε. Η κατάσταση διαφέρει από Ταμείο σε Ταμείο αλλά παντού είναι διάχυτη η ανασφάλεια. Προφανώς κάτι πάει πολύ στραβά με το ΣΚΑ και το ζήτημα αφορά το πανελλήνιο. Αξίζει λοιπόν τον κόπο να προσπαθήσουμε να περιγράψουμε σύντομα τις αιτίες της κρίσης και να προσπαθήσουμε να δούμε τι επιφυλάσσει το μέλλον.
Συνήθως ταυτίζουμε το ΣΚΑ με τις συντάξεις, αλλά δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι συντάξεις αποτελούν μόνο το μισό της δαπάνης για κοινωνική πρόνοια, που είναι συνολικά περίπου το 45% του Προϋπολογισμού (2011). Το άλλο μισό αφορά υγεία, αρωγή και γενικές δαπάνες. Είναι εγκατεσπαρμένο σε προϋπολογισμούς υπουργείων και εκατοντάδων φορέων και αποτελεί εστία διαφθοράς και διαχειριστικό εφιάλτη. Το άρθρο αυτό ασχολείται κυρίως με το συνταξιοδοτικό, αλλά όπου χρειάζεται γίνεται αναφορά στο σύνολο της κοινωνικής δαπάνης. Τα στοιχεία και οι στατιστικές για την ασφάλιση και την πρόνοια προέρχονται από διαφορετικές πηγές, υπολογίζονται από την κάθε μία με τον δικό της τρόπο και σπάνια συμφωνούν μεταξύ τους. Παραθέτω αριθμούς όπου είναι απολύτως απαραίτητο σαν τάξεις μεγεθών. Στη συλλογή στοιχείων είχα πολύτιμη βοήθεια από τους ερευνητές του ΙΟΒΕ Μιχάλη Βασιλειάδη και Σοφία Σταυράκη, οι απόψεις και γνώμες του άρθρου όμως είναι αποκλειστικά δικές μου.
Για όλο το άρθρο, πατήστε εδώ.
Σχετικές Αναρτήσεις
- Diamond, P. and Lodge, G., (2013), ‘European welfare states after the crisis’ , Policy Network Paper.