Οι πρόσφατες αποκαλύψεις που εμπλέκουν δύο Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) σε οικονομικά σκάνδαλα σίγουρα δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Οι ΜΚΟ έχουν ταυτιστεί στην χώρα μας, με την εξαίρεση κάποιων φωτεινών περιπτώσεων, με την αδιαφάνεια και την έλλειψη λογοδοσίας.
Εκτός από την ανάδειξη του προβληματικού θεσμικού πλαισίου μέσα στο οποίο λειτουργούν οι ΜΚΟ στην Ελλάδα από την δεκαετία του 1990, τα δύο αυτά σκάνδαλα δίνουν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να ξεκινήσει μια γόνιμη και ουσιαστική δημόσια συζήτηση, πολύ πιο διευρυμένη από το θέμα των ΜΚΟ, με κεντρικό άξονα το εξής ερώτημα: ποιος θα πρέπει να είναι ο ρόλος και το μέγεθος του κράτους στην Ελλάδα που προσπαθεί να αφήσει πίσω της την οικονομική κρίση; Το ερώτημα αυτό, αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα λόγω της επικείμενης αναθεώρησης του Συντάγματος.
Το συγκεκριμένο άρθρο θα περιοριστεί σε ένα μικρότερο πλαίσιο ανάλυσης. Πρέπει το ελληνικό κράτος να αλλάξει, περιορίσει ή καταργήσει πλήρως την χρηματοδότηση -ή ενίσχυση με διάφορους τρόπους- στους εξής οργανισμούς: 1) MKO, 2) Πολιτικά Κόμματα, 3) Εκκλησία και 4) Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης;