Δήμητρα Καδδά, (2018), “Το νέο μοντέλο της σκληρής μεταμνημονιακής εποπτείας”, capital.gr, 8 Μαΐου
Σε 5 μηχανισμούς θα στηρίζεται, σύμφωνα με τον υφιστάμενο σχεδιασμό, το νέο μοντέλο της μετα-μνημονιακής εποπτείας της Ελλάδος. Ο λόγος για τους μηχανισμούς που θα ελέγχουν τις μεταρρυθμίσεις, τους δημοσιονομικούς στόχους αλλά και το χρέος.
Τα 3 από τα 5 “σχήματα” ήδη υπάρχουν και προβλέπονται από τους κανονισμούς της Ε.Ε. Πρόκειται για το “Ευρωπαϊκό Εξάμηνο”, για το καθεστώς “ενισχυμένης επιτήρησης”, αλλά και για τη μετα-μνημονιακή παρακολούθηση των “ουρών” που άφησαν πίσω τους τα Μνημόνια. Στο παραπάνω πλέγμα η Κομισιόν θα έχει κεντρικό ρόλο, αφού αυτό προβλέπεται ήδη στις διαδικασίες που έχουν θεσμοθετηθεί. Ωστόσο, ισχυρό “λόγο” θα έχουν –όπως και σήμερα– ο ESM και η ΕΚΤ.
Ωστόσο, τα άλλα δύο “σχήματα” είναι ακόμη θολά. Και είναι αυτά που θα κρίνουν το πόσο πιο “σκληρή” (εν συγκρίσει με τα υπόλοιπα κράτη του Μνημονίου) θα είναι η επιτήρηση στην Ελλάδα τις 10ετίες που θα έρθουν. Συνδέονται με τις πιέσεις που ασκεί ο γερμανικός άξονας για μια νέα γενιά προαπαιτούμενων/επιτήρησης, από την οποία θα κρίνονται οι παρεμβάσεις στο χρέος, αλλά και με τον ρόλο του ΔΝΤ.
Σχετικές Αναρτήσεις
- Νατάσα Στασινού, (2018), «Ένα «πρέπει», πολλά ερωτηματικά για τη ζωή μετά το μνημόνιο», naftemporiki.gr, 6 Μαΐου
- Αντώνης Ζαΐρης, (2018), «Ο φόβος νέου προγράμματος και σκληρότερης εποπτείας», Η Καθημερινή, 6 Μαΐου