Times: Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος…αλλά η αδυναμία μεταρρύθμισης του κράτους, naftemporiki.gr, 31 Αυγούστου
Η έξοδος της Ελλάδας από το πρόγραμμα την περασμένη εβδομάδα ήταν μία στιγμή-ορόσημο για τη χώρα. Παραταύτα, σχολιάζει στους βρετανικούς «Times» ο Σάιμον Νίξον, ειδικός σε ευρωπαϊκά θέματα, αν και Κομισιόν και ελληνική κυβέρνηση προσπάθησαν να επικεντρωθούν στα θετικά της εξόδου, είναι δύσκολο να υποστηρίξει κανείς ότι όλη η διαδικασία υπήρξε επιτυχής. Επιχειρώντας μία αναδρομή από την αρχή του «έπους» έως τις 20 Αυγούστου, ο Νίξον καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος της, αλλά η αδυναμία του κράτους να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις.
Αν και τα δημοσιονομικά της Ελλάδας έχουν αποκατασταθεί, με τον προϋπολογισμό να παρουσιάζει υγιές πλεόνασμα, την ανάπτυξη να προβλέπεται στο 2,4% για φέτος, αλλά την ανεργία να παραμένει κοντά στο 20% και ο αριθμός των ανθρώπων που βρίσκονται κοντά στα όρια της φτώχειας να έχει αυξηθεί κατά οκτώ μονάδες συγκριτικά με τα προ κρίσης επίπεδα. Αν όμως οι επιτυχίες του προγράμματος ήταν σπάνιες, τότε που οφείλονται οι αποτυχίες;
Μία κοινή απάντηση, επισημαίνει ο Νίξον, είναι πως η Ελλάδα έπεσε θύμα ξένων δυνάμεων, μία Ευρωπαϊκής Ένωσης που εκφοβίζει, μίας ιδεολογικά καθοδηγούμενης νεοφιλελεύθερης παγκόσμιας πολιτικής ελίτ που επέβαλε εξαντλητική λιτότητα σε μια πτωχευμένη χώρα, ενός χρηματοπιστωτικού ιδρύματος που ασχολείται περισσότερο με τη θωράκιση από τις δικές του άχρηστες επενδυτικές αποφάσεις παρά με τον αντίκτυπο των αποφάσεών του στους απλούς ανθρώπους.
Τα αφηγήματα αυτά ωστόσο είναι προβληματικά είναι εσφαλμένα. Εάν η Ελλάδα ήταν στα αλήθεια θύμα των ξένων δυνάμεων, είναι πρωτίστως εκείνα τα άτομα, που χρησιμοποίησαν τη χώρα ως όχημα για να δώσουν τις δικές τους μάχες, αντί να εστιάσουν στα βαθιά ριζωμένα διαρθρωτικά προβλήματα, υπογραμμίζει ο Νίξον.
Η Ελλάδα υπήρξε ανέκαθεν πεδίο ιδεολογικών μαχών και τις προηγούμενες δεκαετίες αυτό υιοθετήθηκε τόσο από Αμερικανούς φιλελεύθερους οικονομολόγους στη μάχη τους εναντίον του συντηρητικού αμερικανικού κινήματος Tea Party για τη λιτότητα, καθώς και από τους Βρετανούς ευρωσκεπτικιστές στη σταυροφορία τους να καταστρέψουν την Ε.Ε.