Η έννοια της τήρησης των προϋποθέσεων- ως αντάλλαγμα για την παροχή βοήθειας- έρχεται στο προσκήνιο προκειμένου να αποφευχθεί ο ηθικός κίνδυνος και να δημιουργηθεί η βεβαιότητα στους φορολογούμενους στις χώρες-πιστωτές θα λάβουν πίσω τα χρήματά τους. Μπορεί όμως ποτέ να νομιμοποιηθεί ‘στο έδαφος’, όταν οι πολίτες των χωρών υπό διάσωση καλούνται να αποδεχτούν προγράμματα λιτότητας, στα οποία οι κυβερνήσεις τους-πόσο μάλλον τα κοινοβούλιά τους- έχουν περιορισμένη συνεισφορά ενώ τα ίδια τα προγράμματα παράγουν ύφεση και υψηλά ποσοστά ανεργίας αντί για ανάπτυξη-κρίσιμη για τη βιωσιμότητα του χρέους. Η υπό όρους χορήγηση βοήθειας πρέπει, σύμφωνα με το κείμενο αυτό πολιτικής, να προσαρμόζεται αποτελεσματικά στις εθνικές ανάγκες- ώστε να αποφεύγονται φαινόμενα πολιτικής αποσταθεροποίησης και κοινωνικού χάους, ενώ η εφαρμογή της πρέπει, κατ’ ελάχιστον να διασφαλίζει τη δίκαιη κατανομή βαρών στον πληθυσμό. [διαθέσιμο στην αγγλική γλώσσα]