Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδος και το δίπτυχο ήλιος – θάλασσα ευνοούν επενδύσεις στον τουρισμό, όπου υπάρχουν ακόμη πολλά περιθώρια ανάπτυξης, αλλά και στους τομείς γεωργίας, εμπορίου, ναυτιλίας, ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) και εκμετάλλευσης ορυκτών πρώτων υλών που μέχρι σήμερα παραμένουν ανεκμετάλλευτες (π.χ. πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσός κ.ά.). Αν και η προοπτική της Ελληνικής οικονομίας για τα επόμενα λίγα χρόνια δεν αναμένεται να βελτιωθεί, πιστεύω ότι μπορεί να επιτευχθεί ουσιαστική συμβολή στη μείωση του χρέους της Ελλάδας με την παραχώρηση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της. Η αναμενόμενη εκμετάλλευση του χαλκού, αργύρου και χρυσού από το 2015 θα ενισχύσει τη μεταλλευτική βιομηχανία της χώρας και επομένως την οικονομία της. Η συνολική αξία του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας είναι περίπου 1,5 τρισεκ. € και είναι τετραπλάσια του συνολικού χρέους της (360 δισεκ. €). Το 1,36 τρισεκ. € αυτών ανήκει στους ενεργειακούς ορυκτούς πόρους (π.χ. λιγνίτες, φυσικό αέριο, πετρέλαιο), τα 80 δισεκ. € στους μεταλλικούς ορυκτούς πόρους και τα 60 δισεκ. € στα βιομηχανικά ορυκτά και πετρώματα. Κατά την εκτίμησή μου, σε χρονικό ορίζοντα 20-25 χρόνων τα έσοδα της Ελλάδος μόνον από την ορθολογιστική εκμετάλλευση αυτών των πόρων μπορούν να το αποσβέσουν πλήρως.