Πετράκης, Π., “Ανησυχητικός Αποπληθωρισμός”, Το Βήμα, 13 Δεκεμβρίου.
Μια από τις επικρατούσες απόψεις προκειμένου η Ευρωζώνη να μπορέσει να επανέλθει σε μακροοικονομική ισορροπία, είναι να πραγματοποιηθεί διαρθρωτική αναπροσαρμογή στις οικονομίες με τρόπο ώστε να μπορέσει να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους και να μειώσουν τα επίπεδα χρέους τους.
Οι ίδιες απόψεις υποστηρίζουν ότι προκειμένου να μειωθεί το κοινωνικό κόστος της διαρθρωτικής προσαρμογής -τόσο σε όρους απώλειας παραγόμενου προϊόντος όσο και σε όρους απασχόλησης-, θα πρέπει οι διαρθρωτικές μεταβολές στην αγορά εργασίας να συμβάλουν προς αυτή την κατεύθυνση (Goldman Sachs 2012). Για κάθε οικονομία η καμπύλη Phillips αποτυπώνει τη σχέση μεταξύ πληθωρισμού και ανεργίας. Η σχέση αυτή δεν είναι γραμμική. Ως αποτέλεσμα, μπορεί μεγαλύτερη μείωση του ΑΕΠ να μη συνδυάζεται από ανάλογη μείωση του πληθωρισμού οπότε δεν παρατηρούνται τα προσδοκώμενα οφέλη για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας. Αλλαγή στο κόστος της μακροοικονομικής προσαρμογής (στον κοινωνικό πόνο), μπορεί να συμβεί: α) με την αλλαγή της κλίσης της καμπύλης Phillips ή β) μέσω μετατόπισής της (Petrakis et al. 2014).
Για όλο το άρθρο, πατήστε εδώ.
Σχετικές Αναρτήσεις
- Pisani-Ferry, J., (2013), “Europe’s real inflation problem”, Project Syndicate, 30 November.
- Münchau, W., (2013), “The eurozone needs to get inflation up again”, The Financial Times, 10 November.
- Cohen-Setton, J., (2013), “Blogs review: The deflationary bias of Germany’s current account”,Bruegel, 06 November.
- Mody, A., (2013), “The looming lost decade”, Bruegel, 18 December.