Μία εκ των σημαντικότερων επιπτώσεων της κρίσης στην Ελλάδα ήταν η αύξηση της ανεργίας, ειδικότερα των νέων, σε επίπεδα πρωτόγνωρα για τη χώρα, με σημαντικές οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις. Στον επιστημονικό, αλλά και γενικότερα στο δημόσιο διάλογο, γίνεται ειδική αναφορά στην αύξηση της ανεργίας των νέων, ενώ μια σειρά πρωτοβουλιών, τόσο σε εθνικό όσο και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν ως προτεραιότητα τους τη συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα, δηλαδή τους ανέργους ηλικίας 15-24 ετών.
Στο κείμενο αυτό εξετάζεται αν στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της κρίσης, η ανεργία έπληξε περισσότερο τους νέους ηλικίας 15-24 ετών έναντι άλλων ηλικιακών ομάδων.
Η διερεύνηση του συγκεκριμένου ερωτήματος είναι εξαιρετικά δύσκολη. Αυτό δεν οφείλεται σε θεωρητικούς, μεθοδολογικούς ή τεχνικούς λόγους, αλλά πρωτίστως στο γεγονός ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να ιεραρχήσει κανείς αν μια πληθυσμιακή ομάδα πλήττεται περισσότερο ή λιγότερο έναντι μιας άλλης, από μία εξορισμού δυσάρεστη κατάσταση, όπως είναι η ανεργία.
Στο κείμενο αυτό, αφού παρουσιάζονται ορισμένες θεωρητικές υποδείξεις σχετικά με την ανεργία των νέων (ενότητα 2), εξετάζεται με τη χρήση δεδομένων αν η επιδείνωση των επιδόσεων της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της κρίσης, έπληξε περισσότερο τους νέους 15-24 ετών έναντι άλλων ηλικιακών ομάδων και αν η εν λόγω κατηγορία ανέργων είναι πολυπληθέστερη έναντι άλλων (ενότητα 3). Στη συνέχεια αναλύονται οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις του φαινομένου (ενότητα 4) και τέλος παρουσιάζονται ορισμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά των ανέργων μεγαλύτερης ηλικίας που καθιστά τη θέση τους δυσχερέστερη έναντι των ανέργων νεαρής ηλικίας (ενότητα 5).
Σύνοψη του κειμένου δημοσιεύει σε άρθρο της η ελληνική έκδοση της Huffington Post, το οποίο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.