Παγουλάτος Γ., “Η σημασία της αποχώρησης Μέρκελ για την Ε.Ε.”, Η Καθημερινή, 30 Οκτωβρίου
Στο πηδάλιο της Γερμανίας από το 2005, η Μέρκελ αναδείχθηκε στην ισχυρότερη ηγετική προσωπικότητα της Ε.Ε. Τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έτεινε συνήθως να κυβερνά «από το κέντρο». Η διαχείριση της κρίσης της Ευρωζώνης φέρει τη σφραγίδα της. Συμβιβαστική και εξισορροπητική, καλλιεργώντας συναινέσεις, πλοηγώντας την Ευρωζώνη σε μια πολιτική μικρών εξελικτικών βημάτων, απέφυγε τα τολμηρά άλματα, αλλά απέτρεψε και τα χειρότερα (μια διάλυση της Ευρωζώνης, ένα Grexit), αφήνοντας εν τέλει όλους δυσαρεστημένους. Η πολιτική της θεωρήθηκε υπερβολικά προσκολλημένη στη δημοσιονομική αυστηρότητα και λιτότητα από τους Eλληνες και τον Νότο. Και, αντίθετα, για τους πιο συντηρητικούς συμπατριώτες της και τον Βορρά, υπερβολικά γενναιόδωρη έως άφρων με τα χρήματα του Γερμανού φορολογουμένου, που επενδύθηκαν για τη διάσωση χρεοκοπημένων οικονομιών που απέτυχαν «από τα δικά τους λάθη».
Σχετικές Αναρτήσεις
- Capital.gr, (2017), «Έτινγκερ: Θα υπάρξουν καθυστερήσεις στις μεταρρυθμίσεις στην ευρωζώνη λόγω της γερμανικής κρίσης», 23 Νοεμβρίου
- Sudha David-Wilp, (2017), «Η ευκαιρία της Γερμανίας για επανεκκίνηση», Foreign Affairs the Hellenic Edition, 22 Νοεμβρίου