Καλλίτσης, Κ., (2013), “Η μεθυσμένη Ευρώπη”, Η Καθημερινή, 29 Σεπτεμβρίου.
Το σχέδιο για το ευρώ ήταν παράγωγο ενός Μεγάλου Σχεδίου για μια Ενωμένη Ευρώπη ειρήνης, ευημερίας και αλληλεγγύης. Το Μεγάλο Σχέδιο είχε τρεις στόχους: (α) Να αποτραπεί ένας νέος ευρωπαϊκός διχασμός -μετά την εμπειρία της φρίκης δύο μεγάλων πολέμων που άφησαν συντρίμμια και περίπου 50 εκατομμύρια νεκρούς. (β) Να ενισχυθεί η δημοκρατία -μετά την εμπειρία, στον μεσοπόλεμο, της Κρίσης που τσάκιζε το ένα μετά το άλλο τα κοινοβουλευτικά καθεστώτα. (γ) Να χειραφετηθεί ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός από τις ΗΠΑ, να πετύχει μια συναλλαγματική σταθερότητα και να καταφέρει να προσαρμοστεί με επιτυχία στα δεδομένα της εποχής της παγκοσμιοποίησης. Το ευρώ γεννήθηκε προβληματικό. Αλλά ήταν διάχυτη η βεβαιότητα ότι η προοδευτική δυναμική του Μεγάλου Σχεδίου θα διόρθωνε τις αδυναμίες του επιμέρους σχεδίου, του ευρώ. Η βεβαιότητα δεν επαληθεύτηκε. Αντιθέτως, η δυναμική της κρίσης του ευρώ απειλεί την ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Η ορατή εξέλιξη είναι ότι η Ευρώπη περιθωριοποιείται στον κόσμο του 21ου αιώνα, μένοντας αγκυλωμένη, σε μια από τις σπάνιες στιγμές της ιστορίας που ανατρέπεται η αρχιτεκτονική του κόσμου.
Σχετικές Αναρτήσεις
- Συνέντευξη της Vivien A. Schmidt, Καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης, στο Παρατηρητήριο για την Κρίση
- Brender, A., Pisani, F. and Gagna, E., (2013), The Sovereign Debt Crisis: Placing a curb on growth, Brussells: Centre for European Policy Studies (CEPS).
- Glendinning, S., (2013), “The work of J.S. Mill shows the danger in eliminating the differences between European nations”, European Politics and Policy Blog, 30 Σεπτεμβρίου.