This site is for archive purposes. Please visit www.eliamep.gr for latest updates
Go to Top

Μοντέλο Πιστοληπτικής Αξιολόγησης: Πιστοληπτική Αξιολόγηση Ελλάδας – Δυσμενέστερη Από Αυτό Που Αξίζουμε

Λέκκος, Ηλίας, Ρότσικα, Δήμητρα, Γιαννακίδης, Χάρης , (2017),“Μοντέλο Πιστοληπτικής Αξιολόγησης: Πιστοληπτική Αξιολόγηση Ελλάδας – Δυσμενέστερη Από Αυτό Που Αξίζουμε”, Τράπεζα Πειραιώς, Φεβρουάριος 2017

Η έντονη επίδραση των πιστοληπτικών αξιολογήσεων στην οικονομική δραστηριότητα έχει γίνει ευρέως κατανοητή στην περίπτωση της Ελλάδας, καθώς η υποβάθμιση της Ελληνικής Δημοκρατίας στην χαμηλότερη κλίμακα αξιολόγησης (δηλαδή σε non-investment grade) οδήγησε στην “οικονομική απομόνωση” της χώρας από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ωστόσο, δεδομένου ότι τόσο η ελληνική οικονομία όσο και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα αρχίζουν δειλά-δειλά να μπαίνουν εκ νέου σε μια διαδικασία πιο μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, η προοπτική αξιολόγησης του ελληνικού δημόσιου χρέους έρχεται πάλι στο προσκήνιο.

Για το λόγο αυτό, αναπτύξαμε ένα μοντέλο πιστοληπτικής αξιολόγησης που εξετάζει και προβλέπει την πιστοληπτική ικανότητα της Ελληνικής Δημοκρατίας – καθώς και ενός μεγάλου πλήθους άλλων οικονομιών – στο πλαίσιο διαφόρων μακροοικονομικών σεναρίων με αντικειμενικό και διαφανή τρόπο. Τα κύρια χαρακτηριστικά του μοντέλου μας είναι τα εξής:

  • Αντικειμενικότητα: σε αντίθεση με τις περισσότερες εταιρίες αξιολόγησης, οι οποίες και βασίζουν τις αποφάσεις τους όχι μόνο σε αμιγώς ποσοτικά αλλά και σε ποιοτικά κριτήρια (αναθέτοντας την τελική απόφαση της αξιολόγησης της κάθε χώρας σε αντίστοιχες επιτροπές “Rating Committees”), το μοντέλο μας έχει βασιστεί μόνο σε δημόσια πληροφόρηση που είναι διαθέσιμη στο ευρύ κοινό.
  • Ευελιξία: οι περισσότερες εταιρίες αξιολόγησης εστιάζουν στη σταθερότητα των αξιολογήσεων τους. Αντίθετα πιστεύουμε ότι οι αξιολογήσεις θα πρέπει να μεταβάλλονται όταν τα δεδομένα αλλάζουν. Για το λόγο αυτό, χρησιμοποιήσαμε παρατηρήσεις για κάθε χρονική περίοδο από το 2007 μέχρι και το 2016- cross sectional data (έναντι ενός συνδυασμού διαστρωματικών και χρονολογικών δεδομένων-pooled panel data) – ώστε να επιτρέψουμε στις αξιολογήσεις μας να αντικατοπτρίζουν τα δεδομένα κάθε συγκεκριμένης χρονικής συγκυρίας.
  • Μη-αυτοαναφορικότητα (non-recursiveness) : ένας τρόπος για να βελτιωθεί κάθε μοντέλο είναι να συμπεριληφθεί σε αυτό η εξαρτημένη μεταβλητή με χρονική υστέρηση (στην περίπτωσή μας είναι οι παρελθούσες αξιολογήσεις της χώρας) ως επεξηγηματικός παράγοντας. Επιλέξαμε να μην ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο από τη στιγμή που θέλουμε να εντοπίσουμε μια ανόθευτη συσχέτιση μεταξύ των μακροοικονομικών παραγόντων και των πιστοληπτικών αξιολογήσεων.

Σχετικές Αναρτήσεις