Δείχνει πώς διανέμεται μεταξύ των ατόμων το συνολικό εισόδημα μιας οικονομίας.
Θέσπιση ενός επίπεδου εισοδήματος από το οποίο δεν θα πρέπει να υπολείπεται το εισόδημα ενός ατόμου ή νοικοκυριού. Το κράτος, μέσω εισοδηματικών ενισχύσεων καλύπτει τη διαφορά μεταξύ του πραγματικού εισοδήματος του νοικοκυριού και του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος.
Είναι το ποσοστό των ατόμων, των οποίων το εισόδημα υπολείπεται του 60% του εθνικού διάμεσου εισοδήματος.
Ο αποκλεισμός ατόμων ή ομάδων ατόμων από δικαιώματα, ευκαιρίες και πόρους, τα οποία είναι διαθέσιμα στα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας.
Σε καθεστώς (απόλυτης) φτώχειας ζει ένα άτομο ή νοικοκυριό όταν το διαθέσιμο εισόδημά του δεν επαρκεί για την κάλυψη των βασικών αναγκών επιβίωσης. Για να θεωρείται ένα άτομο ή νοικοκυριό ότι ζει σε καθεστώς φτώχειας θα πρέπει το διαθέσιμο εισόδημά του είναι χαμηλότερο από το 60% του εθνικού διάμεσου ισοδύναμου εισοδήματος.